Mijn leven, mijn verleden
De rugzak die ik draag
Het zijn verhalen
die mij vormen
tot
wie ik ben vandaag.
Ze
zitten in mijn hart.
Ze
staan op mijn gelaat.
Je
hoort ze in mijn stem.
Wanneer
je even met me praat.
Dat
heeft ook niet,
het is zo.
Het
is waar ik mij in herken.
Ik
zou je enkel willen vragen,
neem mij zoals ik ben.
Met
mijn lach en ook mijn tranen.
Mijn
vreugde en mijn pijn.
Ik
wil het met je delen,
als ik mijzelf mag zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten